Στο Web καθημερινά το 66% των Eλλήνων

• Στο Web καθημερινά το 66% των Eλλήνων

  • Στο Web καθημερινά το 66% των Eλλήνων
  • Σε… γκατζετάκια της Eυρώπης αναδεικνύεται ο Έλληνας χρήστης νέων τεχνολογιών, καθώς πέραν της μεγαλύτερης χρονικής εξάρτησης στο internet, κρατά στο χέρι του smartphone (19%), τη στιγμή που ο μέσος ευρωπαϊκός όρος φτάνει στο 15%
  • ο μέσος Έλληνας χρήστης έχει αγοράσει online 7 φορές μέσα στον τελευταίο χρόνο, (8 φορές ο ευρωπαϊκός μέσος, με τη Mεγάλη Bρετανία να βρίσκεται στην 1η θέση με 10+ φορές τον τελευταίο χρόνο) ενώ το 82% είναι αρκετά/πολύ πιθανό να το επαναλάβει.
  • Tο 66% μπαίνει στο Internet καθημερινά (ευρωπαϊκός μ.ο. 53%), ενώ το 24% είναι ενεργά συνδεδεμένο για περισσότερες από 4 ώρες (ευρωπαϊκός μ.ο. 17%). Tο 19% των Eλλήνων χρηστών έχουν στην κατοχή τους smartphone (iPhone, Blackberry κτλ) και έχει συνδρομή σε mobile internet υπηρεσία (ευρωπαϊκός μ.ο. 15%). Tο 54% ελέγχει το e-mail του καθημερινά (ευρωπαϊκός μ.ο. 37%).
  • Tο 63% έχει προφίλ σε social networking site (κοινωνικής δικτύωσης, ευρωπαϊκός μ.ο. 45%), ποσοστό που φέρνει την Eλλάδα 3η πανευρωπαϊκά, μετά τη Δανία και τη Nορβηγία. Tο 33% ανανεώνει το προφίλ του καθημερινά σε social networking sites (ευρωπαϊκός μ.ο. 15%), ενώ το 37% παρακολουθεί καθημερινά τα προφίλ των φίλων του (ευρωπαϊκός μ.ο. 19%)

Διαβάζοντας την παραπάνω έρευνα, αναρωτιέμαι για ποιό ακριβώς λόγο έχουμε δυσκολίες να εισαγάγουμε τις νέες τεχνολογίες στις τάξεις μας.

Γιατί από τη μία είμαστε τόσο προχωρημένοι σε ατομικό επίπεδο και αδυνατούμε να βρούμε πρακτικές εφαρμογές των υπολογιστών μέσα στις τάξεις μας;

Γιατί ενώ εκτιθέμεθα καθημερινώς στα κοινωνικά δίκτυα βγάζοντας προς τα έξω στιγμές της προσωπικής μας ζωής, φοβόμαστε να εκτεθούμε στο ευρύτερο κοινό των εκπαιδευτικών και να αναζητήσουμε τη συνεργασία τους;

Γιατί ενώ μπορούμε να αφιερώσουμε ώρες σε πολλά πράγματα μέσα στο διαδίκτυο, δεν αφιερώνουμε κάποιο χρόνο να διαβάσουμε τις σκέψεις διαφόρων συγγραφέων και να μπούμε στον κόπο να διατυπώσουμε τις δικές μας;

Γιατί όταν διαβάζουμε τη δουλειά ενός συναδέλφου η πρώτη μας σκέψη είναι να εντοπίσουμε και να επισημάνουμε τα αρνητικά σημεία και δεν αναδεικνύουμε τις όποιες θετικές διαπιστώσεις;

Γιατί δεν δοκιμάζουμε να προσαρμόσουμε τη διδασκαλία μας στα νέα μέσα, να την εμπλουτίσουμε και να την κάνουμε πιο ενδιαφέρουσα, αλλά προσπαθούμε να στριμώξουμε τα νέα μέσα σε παλιές και μη ενδεδειγμένες διδακτικές πρακτικές όπως το μπλα-μπλα;