Το φυλογενετικό δέντρο της αντι-εξελικτικής πολιτικής

Ημερίδα Βιολογίας «Εμφάνιση και εξέλιξη της ζωής στη γη»

Ο Nicholas J. Matzke με αφορμή τη δεκαετή επέτειο της δίκης Kitzmiller v. Dover για τη διδασκαλία του δημιουργισμού στα σχολεία, δημιούργησε ένα εξελικτικό φυλογενετικό δέντρο, όπου παρουσιάζει τον τρόπο ‘εξέλιξης’ της επικοινωνίας που ακολουθούν οι οπαδοί του δημιουργισμού.

Ο Matzke χρησιμοποίησε το BEAST (Bayesian Evolutionary Analysis Sampling Trees), λογισμικό που διερευνά μεταξύ εκατομμυρίων πιθανών φυλογενετικών δέντρων για να προτείνει αυτό με τη βέλτιστη επικάλυψη για μία επιλεγμένη ομάδα δεδομένων. Αντί να χρησιμοποιήσει ακολουθίες DNA, προσπάθησε να βρει ομοιότητες στα κείμενα 67 αντι-εξελικτικών νομοσχεδίων που έχουν κατατεθεί τα τελευταία 10 χρόνια στις ΗΠΑ.

Το αποτέλεσμα έδειξε κάτι ενδιαφέρον: μία αναλογία μεταξύ των αντι-εξελικτικών πολιτικών και την εξέλιξη των ασθενειών. “Οι ασθένειες συνήθως εξελίσσονται προς λιγότερο επιθετικές μορφές, καθώς αν είναι πολύ επιθετικές προκαλούν άμεση ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος ή προκαλούν το θάνατο του ξενιστή. Μία ασθένεια που μπορεί να κρυφτεί από το ανοσοποιητικό σύστημα, έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να εξαπλωθεί και σε άλλους ξενιστές”, υποστηρίζει ο Matzke.

Ο παραλληλισμός που βλέπει ο Matzke είναι ο εξής: η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι αντι-εξελικτικές πολιτικές γίνεται όλο και πιο εκλεπτυσμένη, λιγότερη επιθετική, κάθε φορά που ένα νομοσχέδιο απορρρίπτεται. Η μελέτη του δείχνει πως οι νομοθέτες συχνά χρησιμοποιούν ακριβώς την ίδια γλώσσα, ελάχιστα παραλλαγμένη.

Το 'φυλογενετικό δέντρο' των αντι-εξελικτικών πολιτικών. Πηγή: Vocativ

Το ‘φυλογενετικό δέντρο’ των αντι-εξελικτικών πολιτικών. Πηγή: Vocativ

Ο Matzke διαπιστώνει πως η αντι-εξελικτική πολιτική στις ΗΠΑ ‘καμουφλάρεται’, εξελίσσεται αλλά όχι φυσικά με μεταλλάξεις και αύξηση της ποικιλομορφίας αλλά με νόμους που καθορίζονται από ανθρώπινες παρεμβάσεις-αποφάσεις. Πρόκειται για νομοσχέδια που παρακινούν τους εκπαιδευτικούς να αγνοούν επιστημονικά γεγονότα και να αποθαρρύνουν μαθητές να μαθαίνουν επιστημονικές ενότητες που εμπεριέχουν ‘αμφιλεγόμενα επιστημονικά δεδομένα’.

Διαπιστώνει δηλαδή πώς με έμμεσο τρόπο γίνεται μία προσπάθεια αποδόμησης επιστημονικών θεωριών και αποδοχής light προσεγγίσεων, δημιουργώντας μία ψευδαίσθηση του ‘λιγότερου κακού’. Έτσι χωρίς τυμπανοκρουσίες και εντάσεις, οι δημιουργιστές προσπαθούν με επιδέξιο λόγο να εισάγουν τη μεταφυσική ερμηνεία ως μία απάντηση στην υποτιθέμενη ‘αμφιλεγόμενη επιστημονική ερμηνεία’. Βέβαια στην Ελλάδα δεν υπάρχουν τέτοια ζητήματα, κυρίως γιατί ποτέ δεν υπήρξε ένα οργανωμένο κι έντονο αντι-εξελικτικό πνεύμα.

Η μελέτη του Matzke δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science, στην έκδοση 17 Dec 2015 (The evolution of antievolution policies after Kitzmiller v. Dover).

Αφήστε μια απάντηση