Διδασκαλία της Βιολογίας εν κενώ;

Με αφορμή αντισημιτικές και νεοναζιστικές αναφορές ενός σπουδαστή του κολεγίου Davidson College North Carolina, ο Καθηγητής Βιολογίας David R. Wessner, με δημοσίευσή του στην επιστημονική επιθεώρηση Science, αναρωτιέται ποια η δικιά του ευθύνη σε αυτή τη θέση του σπουδαστή του.

Το ζήτημα τον απασχόλησε ιδιαίτερα, όταν οι ίδιοι οι σπουδαστές του έθεσαν το ερώτημα: ‘Γιατί δεν συζητάμε τέτοια θέματα με τους καθηγητές μας, στα μαθήματα που διδασκόμαστε σχετικά με τις επιστήμες;‘. Αν και ο Wessner αναφέρει πως τόσο ο ίδιος όσο και οι άλλοι διδάσκοντες στο κολέγιο συζητούν κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις των θεμάτων τους, εντούτοις καταλήγει: ‘… οι σπουδαστές μας μας έλεγαν ότι, συνολικά, αποτύχαμε‘.

Τι έγινε επομένως με τη ρητορική μίσους που δημοσιοποίησε ένας από τους σπουδαστές του κολεγίου; Ο Wessner εκτιμά πως μπορεί να μην σχετίζεται άμεσα με το περιεχόμενο των μαθημάτων του, αλλά σχετίζεται άμεσα με τη ζωή μας ως ανθρώπινα όντα. Χρειάστηκε να συζητήσει με τους σπουδαστές του το περιστατικό, επιλέγοντας κατά αρχάς να εξασφαλίσει στην τάξη του ένα ασφαλές για συζήτηση χώρο. Αναγνώρισε το πρόβλημα στην τάξη, δεν ήταν η πρώτη φορά που είχε αναγνωρίσει προβλήματα μέσα στην ίδια την κοινότητα του κολεγίου, όχι όμως τέτοιου μεγέθους. Και συμπεραίνει πως ‘αυτό καθιστά ακόμη πιο εμφανές σε εμάς ότι πρέπει να ενσωματώσουμε αυτούς τους τύπους συνομιλιών στη δουλειά μας ως εκπαιδευτές‘.

Καταλήγει: ‘Η μεταχείριση της τάξης μου ως κάτι διακριτό από τον έξω κόσμο είναι ουτοπιστικό στην καλύτερη περίπτωση, ανόητο στη χειρότερη. Η επιστήμη δεν πραγματώνεται εν κενώ. Οι μαθητές μας δεν ζουν σε κενό. Ναι, είμαι επιστήμονας, αλλά είμαι και άνθρωπος που ζει σε έναν περίπλοκο κόσμο. Έτσι είναι και οι μαθητές μου‘.

Προφανώς, όλοι μας έχουμε έρθει αντιμέτωποι με ανάλογα περιστατικά στις τάξεις μας. Με θέματα βίας, ρατσισμού, εκφοβισμού, σκοταδισμού, οπισθοδρόμησης, ψευδοεπιστήμης που άπτονται κοινωνικών συμβάσεων, δομών και λειτουργιών. Η επιστημονική μας οπτική, μπορεί να συμβάλλει στην πιο ανθρώπινη προσέγγιση τέτοιων θεμάτων. Δεν είναι χάσιμο χρόνου από τη διδασκαλία μας, είναι μία ανάγκη στον πολιτισμό μας και στην επιστήμη μας.

Σε τελική, είναι μία από τις άοκνες εργασίες που θα πρέπει διαρκώς να επαναλαμβάνουμε συμβάλλοντας στον εκδημοκρατισμό των κοινωνιών μας και στην πολιτισμική ωριμότητα των μαθητών μας. Είναι μία συμβολή, στο μέλλον της ανθρωπότητας.

Δείτε αναλυτικά το άρθρο του David R. Wessner, με τίτλο “Science can’t be taught in a vacuum“.