Ιστορική αναδρομή στη μελέτη των φυτών και των ζώων της Ελλάδας / 3 Μαρτίου – Παγκόσμια Ημέρα Άγριας Ζωής

Με την ευκαιρία αυτής της Ημέρας, οι Καθηγητές του Τμήματος Βιολογίας της Σχολής Θετικών Επιστημών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Ευστράτιος Βαλάκος και Θεοφάνης Κωνσταντινίδης, ετοίμασαν μια σύντομη ιστορική αναδρομή στη μελέτη των φυτών και των ζώων της Ελλάδας, μέρος της οποίας παρουσιάζεται παρακάτω ενώ στο τέλος παρατίθεται και σχετικός σύνδεσμος ώστε να διαβάσετε το σύνολο του κειμένου.

Σήμερα είναι πλέον φανερό ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια έκτη μαζική εξαφάνιση για την οποία ευθύνονται κάποιες από τις δραστηριότητες του ανθρώπου. Έχουμε να κάνουμε πολύ δρόμο για να κάνουμε ειρήνη με αυτόν τον πλανήτη, και μεταξύ μας. Πήραμε λάθος δρόμο όταν ξεκινήσαμε τη νεολιθική επανάσταση. Από τότε προσπαθούμε να αναληφθούμε από τη φύση αντί να αναληφθούμε στη φύση. Δεν είναι αργά για να αλλάξουμε πορεία, χωρίς να χάσουμε την ποιότητα ζωής που έχουμε κερδίσει, ώστε να λάβουμε τη βαθιά ικανοποιητική ευεργεσία της φυσικής κληρονομίας της ανθρωπότητας». Ο Wilson αναγνωρίζει ότι παρόλο που η πλειονότητα των ανθρώπων αντιλαμβάνεται το πρόβλημα της υποβάθμισης του περιβάλλοντος, δεν αντιδρά ούτε συμμετέχει στις διάφορες δραστηριότητες για τη διάσωση του πλανήτη εξαιτίας της μη σωστής πληροφόρησης και εκπαίδευσης. Δεν διστάζει να παραδεχτεί ότι υπάρχει μεγάλη επιστημονική άγνοια για την κατάσταση της βιοποικιλότητας του πλανήτη και μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα προσπαθεί να δείξει ότι κάθε πολίτης μπορεί να συνεισφέρει στη μελέτη και καταγραφή των οργανισμών που κατοικούν στη Γη.

Καθώς οι κινήσεις των τεκτονικών πλακών και οι γεωλογικές και κλιματικές μεταβολές σχηματοποιούσαν τη Γη στη σημερινή της κατάσταση, οι φυτικοί οργανισμοί σταδιακά αποκτούσαν μια πατρίδα, έναν χώρο εξάπλωσης και ένα οικολογικό περιβάλλον διαβίωσης. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ορισμένες χώρες στάθηκαν περισσότερο τυχερές από κάποιες άλλες. Στον χώρο συνάντησης τριών ηπείρων και με ποικιλόμορφη τοπογραφία και γεωιστορία, η Ελλάδα είναι πλούσια σε φυτικούς οργανισμούς, παρά το μικρό της μέγεθος. Ο πλούτος, βέβαια, είναι πάντοτε ένα σχετικό μέγεθος. Στη νησιωτική Ινδονησία και τη χώρα του Ισημερινού μαζί με τα νησιά Galapagos ο πλούτος των αυτοφυών αγγειοφύτων (φυτά που διαθέτουν αγωγό σύστημα για τη μεταφορά του νερού και των θρεπτικών συστατικών) μπορεί να φτάσει ή να ξεπεράσει τα 4.500 είδη ανά km2 ενώ στη Νότια Αφρική, μια χώρα που εν μέρει διαθέτει μεσογειακού τύπου κλίμα όπως η Ελλάδα, η αντίστοιχη φυτική ποικιλότητα μπορεί εύκολα να ξεπεράσει τα 3.300 είδη. Ωστόσο η Ελλάδα, με τουλάχιστον 6.720 είδη και υποείδη αγγειοφύτων (Πτεριδόφυτα και Σπερματόφυτα) ως συνολικό χλωριδικό πλούτο, δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητη.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, πατώντας εδώ.