Νεοεμφανιζόμενοι ιοί (Emerging viruses)

Ο όρος «emerging virus» χρησιμοποιείται σε πολλές περιπτώσεις: μπορεί να αναφέρεται σε ιό που εμφανίστηκε μετά την μόλυνση νέων ειδών ξενιστών ή σε ιό που εμφανίστηκε σε νέες περιοχές ή και τα δύο. Ένας ιός περιγράφεται ως «re-emerging», όταν αρχίζει να θεωρείται διαδεδομένος ενώ πριν από λίγο ήταν σπάνιος. Ο Foot and mouth disease virus επανεμφανίζεται κατά διαστήματα στην Αγγλία. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες αυξάνουν την πιθανότητα της εμφάνισης και της επανεμφάνισης των ιών. Τα ταξίδια και το εμπόριο συμβάλλουν στην διασπορά των ιών σε νέες περιοχές του πλανήτη ενώ η εισαγωγή νέων ζωικών ειδών σε άλλες περιοχές, για παράδειγμα τα άλογα στην Αυστραλία, θα μπορούσαν να αποτελέσουν νέους ξενιστές στην περιοχή αυτή.

Άλλες δραστηριότητες που έχουν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση νέων ιών είναι η στενή επαφή με ζώα, το κυνήγι και η θανάτωση πρωτευόντων, πλην των ανθρώπων. Είναι γνωστό ότι ιοί όπως οι simian immunodeficiency viruses (SIVs) ανιχνεύονται στο κρέας των πιθήκων, με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης με την επαφή του. Η μεταφορά SIVs από τους πιθήκους στον άνθρωπο έχει πολλές φορές συμβεί γεγονός που συνέβαλλε στην εμφάνιση και των στελεχών HIV-1 και HIV-2. Εάν ένας ιός μεταπηδήσει από ένα είδος ξενιστή σε άλλο, μπορεί να συμβούν εξελικτικές αλλαγές στον νέο ξενιστή με αποτέλεσμα την εμφάνιση ενός νέου ιού. Με τον τρόπο αυτό εμφανίστηκαν τα στελέχη HIV-1 και HIV-2 από τους SIV προγόνους τους. Νέοι ιοί εμφανίζονται και μετά από ανασυνδυασμό που έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία βιώσιμων συνδυασμών γονιδίων. Νέα στελέχη του ιού της Influenza A ανήκουν στην κατηγορία αυτή. Μερικοί ιοί που αναφέρονται ως «νέοι ιοί» στην πραγματικότητα είναι παλιοί, για τους οποίους ενημερωθήκαμε πρόσφατα. Σε αυτούς ανήκει και ο ερπητοϊός που σχετίζεται με το σάρκωμα Kaposi. Στη συνέχεια θα αναφερθούν ιοί που εμφανίστηκαν ή επανεμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια του 20ου και του 21ου αιώνα και είναι κυρίως ιοί του ανθρώπου.

Ιοί σε νέους ξενιστές

1. Banyaviruses

Το 1993 στη Ν.Δ Αγγλία, σε μία περιοχή γνωστή με το όνομα Four Corners, μερικοί κάτοικοι προσεβλήθησαν από μία ασθένεια που έμοιαζε με γρίπη. Πολλοί από αυτούς εμφάνισαν σοβαρή πνευμονοπάθεια και πέθαναν. Η περιοχή κανονικά ήταν μία ξηρή περιοχή, αλλά υπήρξε μία ασυνήθης βροχόπτωση και χιονόπτωση, που είχε ως αποτέλεσμα στη συνέχεια, έντονη βλάστηση και την εμφάνιση πλήθους μικρών θηλαστικών. Ένα είδος ποντικού, από αυτά τα θηλαστικά, ο λευκόπους, προτιμά τις κατοικίες των ανθρώπων. Μετά από έρευνα έγινε γνωστό ότι τα ποντίκια αυτά ήταν μολυσμένα από έναν ιό, τον οποίο απέβαλαν με τα ούρα, τα κόπρανα και τα σάλια. Οι άνθρωποι που ήρθαν σε επαφή με τα παραπάνω μολύνθηκαν και παρουσίασαν μία αναπνευστική νόσο. Ο ιός χαρακτηρίστηκε ως ένας νέος hantavirus και η ασθένεια ονομάστηκε hantavirus πνευμονικό σύνδρομο.

Οι hantaviruses είναι μέλη της οικογένειας Bunyaviridae και ονομάστηκαν έτσι από τον ποταμό Hantaan της Κορέας, διότι οι πρώτοι ιοί αυτής της οικογένειας απομονώθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου της Κορέας από τους φαντάρους, οι οποίοι παρουσίασαν αιμορραγικό πυρετό και ρινικό σύνδρομο. Παρόμοιοι ιοί απομονώθηκαν και σε άλλες περιοχές της Ασίας καθώς και στην Ευρώπη. Πολύ συζήτηση έγινε προκειμένου να αποφασιστεί ποιο όνομα θα δινόταν στον ιό της περιοχής Four Corners. Οι ντόπιοι δεν ήθελαν να δοθεί στον ιό το όνομα της περιοχής για να μην επηρεαστεί η τουριστική κίνηση. Τελικά συμφωνήθηκε να δοθεί το ισπανικό όνομα Sin Nombre virus (ιός χωρίς όνομα). Από το 1993 το πνευμονικό σύνδρομο που προκαλείται από τον Sin Nombre virus και τους άλλους hantaviruses αναφέρθηκε σε πολλές περιοχές της Βόρειας και της Νότιας Αμερικής, με θνησιμότητα περίπου 50%.

2. Paramyxoviruses

Α. Hendra virus

Το 1994 στη Hendra της Ν.Α Αυστραλίας εμφανίστηκαν κρούσματα πνευμονίας σε άλογα και στη συνέχεια εμφανίστηκε οξεία αναπνευστική νόσος, σε 2 άτομα που ασχολούνταν με άλογα. Τα άτομα αυτά καθώς και τα άλογα βρέθηκε ότι είχαν μολυνθεί με έναν ιό ο οποίος είχε χαρακτηριστικά της οικογένειας Paramyxoviridae. Στην οικογένεια αυτή ανήκουν καλά μελετημένοι ιοί όπως οι Measles και Mumps viruses αλλά ο ιός που απομονώθηκε ήταν άγνωστος. Από τα άλογα 13 πέθαναν καθώς και ο ένας από τους δύο προσβεβλημένους άνδρες ο δε ιός ονομάστηκε Hendra virus. Μετά από δύο χρόνια ένας άνδρας που ζούσε 800 χιλιόμετρα βόρεια από την Hendra παρουσίασε παράλυση. Βρέθηκε ότι ήταν μολυσμένος με τον Hendra virus και πέθανε από μηνιγγοεγκεφαλίτιδα. Ο άνδρας αυτός πριν από 13 μήνες είχε βοηθήσει στη νεκροψία ενός αλόγου, στους ιστούς του οποίου στη συνέχεια ανιχνεύτηκε ο Hendra virus.

Ο άνθρωπος μολύνθηκε με τον ιό από τα άλογα. Είναι μυστήριο όμως πως μολύνθηκαν τα άλογα με τον ιό. Έτσι ξεκίνησε μια έρευνα και βρέθηκε ότι οι φρουτοφάγες νυχτερίδες είναι φορείς του ιού. Αντισώματα βρέθηκαν και σε άλλα είδη νυχτερίδων. Ο ιός όμως δεν προκαλεί ασθένεια στις νυχτερίδες. Φαίνεται λοιπόν ότι οι νυχτερίδες αποτελούν το φυσικό ξενιστή του ιού.

Β. Nipah virus

Το 1997 στη Μαλαισία εμφανίστηκε μία νέα ασθένεια στους χοίρους. Τα μολυσμένα ζώα παρουσίασαν ασθένεια του αναπνευστικού και εγκεφαλίτιδα. Πολύ σύντομα άτομα που εργάζονταν στα χοιροστάσια εμφάνισαν εγκεφαλίτιδα και σε μία περίοδο 2 ετών σημειώθηκαν εκατοντάδες περιστατικά και περισσότεροι από 100 θάνατοι. Το 1999 ένας νέος ιός απομονώθηκε από τον εγκέφαλο ενός ασθενούς. Ο ιός ανήκε στην οικογένεια Paramyxoviridae είχε χαρακτηριστικά παρόμοια με τον Hendra virus και ονομάστηκε Nipah virus.Και ο ιός αυτός βρέθηκε ότι έχει ως φυσικό ξενιστή τις φρουτοφάγες νυχτερίδες και μεταδίδεται από τις νυχτερίδες στους χοίρους, από τους χοίρους στον άνθρωπο, από τις νυχτερίδες στον άνθρωπο, αλλά και από άνθρωπο σε άνθρωπο.

 

Ιοί σε νέες περιοχές

1. West Nile virus

Το 1999 κάποιοι άνθρωποι στην Ν. Υόρκη νόσησαν με ιογενή εγκεφαλίτιδα και ορισμένοι από αυτούς πέθαναν. Την ίδια εποχή κάποια άγρια πουλιά στο ζωολογικό κήπο νόσησαν και ορισμένα πέθαναν, κυρίως κοράκια. Τόσο τα πουλιά όσο και οι άνθρωποι βρέθηκε ότι είχαν μολυνθεί με τον ιό West Nile virus (WNV). O ιός αυτός ήταν γνωστός από το 1937, όταν για πρώτη φορά απομονώθηκε από το αίμα μιας γυναίκας της περιοχής του δυτικού Νείλου στην Ουγκάντα. Επιπλέον ο ιός ήταν γνωστός στην Α. Ευρώπη, στη Δ. Ασία και στη Μέση Ανατολή αλλά μέχρι και το 1999 δεν είχε αναφερθεί στην Β. Αμερική. Οι περισσότερες περιπτώσεις μόλυνσης ζώων και ανθρώπων ήταν ασυμπτωματικές, αλλά ένα ποσοστό περίπου 20% των ανθρώπων παρουσίαζε συμπτώματα, όπως πυρετό και πόνους στους μυς. Λιγότερο από το 1% των περιπτώσεων παρουσίασε μία οξεία κατάσταση παρόμοια με εγκεφαλίτιδα και η οποία μπορούσε να οδηγήσει σε θάνατο, κυρίως άτομα άνω των 60 ετών.

Ο WNV ταξινομείται στην οικογένεια Flaviviridae και έχει ένα ευρύ φάσμα ξενιστών με επικρατέστερα τα πτηνά, τον άνθρωπο και άλλα σπονδυλωτά. Επίσης στους ξενιστές συμπεριλαμβάνονται και τα έντομα, τα οποία αποτελούν τους φορείς μεταξύ των άλλων ξενιστών. Δεν είναι γνωστό πως ο ιός εισήχθη στην Β. Αμερική. Όμως πολύ γρήγορα, μέσα σε μία πενταετία, εξαπλώθηκε στον Καναδά, στην Κεντρική Αμερική και στην Καραϊβική. Ο ιός προκάλεσε εκατοντάδες θανάτους ανθρώπων στη Β. Αμερική.

2. Bluetongue virus

Ο Bluetongue virus (BTV), ανήκει στο γένος Orbivirus και στην οικογένεια Reoviridae. Προκαλεί ασθένεια στα μηρυκαστικά, όπως πρόβατα, κατσίκια, βοοειδή. Όπως και ο WNV, έχει ένα ευρύ φάσμα ξενιστών μεταξύ των σπονδυλωτών, πολλαπλασιάζεται και σε έντομα τα οποία αποτελούν τους φορείς του. Όλα τα είδη μηρυκαστικών είναι ευαίσθητα στον BTV, ο ιός όμως είναι θανατηφόρος για ορισμένα εξ αυτών, όπως κάποια είδη προβάτων και ελαφιών. Σε ορισμένα μολυσμένα ζώα η γλώσσα τους γίνεται μπλε και διογκώνεται. Τα μολυσμένα ζώα που παραμένουν υγιή, αποτελούν μια πηγή μόλυνσης.

Ο Bluetongue virus ήταν γνωστός στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή για πολύ καιρό. Περιστασιακά εισέβαλε και στην Ευρώπη, αλλά από το 1998 ο ιός άρχισε να εξαπλώνεται βόρεια και θανατώθηκαν πάνω από ένα εκατομμύριο πρόβατα από την ασθένεια. Αυτό αποδόθηκε στην εξάπλωση ενός δίπτερου εντόμου που αποτελεί φορέα του ιού, η δε εξάπλωση του εντόμου οφείλεται στην αλλαγή του κλίματος (αύξηση της θερμοκρασίας).

{mospagebreak}

Ιοί σε νέα είδη ξενιστών και σε νέες περιοχές

1. Filoviruses

Το 1967 στο Marburg της Γερμανίας, εργαζόμενοι σε εργαστήρια αρρώστησαν με αιμορραγικό πυρετό. Οι άνθρωποι αυτοί είχαν έρθει σε επαφή με αίμα, όργανα και κυτταροκαλλιέργειες πράσινων πιθήκων που προέρχονταν από την Ουγκάντα. Επτά από αυτούς πέθαναν ενώ παρουσιάστηκαν άλλες πέντε περιπτώσεις ασθενών στο προσωπικό του νοσοκομείου, οι οποίοι είχαν έρθει σε επαφή με το αίμα ασθενών. Οι έρευνες έδειξαν ότι οι πίθηκοι ήταν μολυσμένοι με έναν ιό ο οποίος μεταδόθηκε στο προσωπικό του εργαστηρίου και στη συνέχεια στο προσωπικό του νοσοκομείου. Ο ιός αυτός δεν ήταν μέχρι τότε γνωστός, ονομάστηκε Marburg virus και ταξινομήθηκε στην οικογένεια Filoviridae.

Το 1976 είχαμε έξαρση παρόμοιας ασθένειας στο Κογκό δίπλα στον ποταμό Έμπολα και στο Σουδάν. Από τους ασθενείς απομονώθηκε ένας ιός παρόμοιος με τον Marburg virus που ονομάστηκε Ebola virus. Στη συνέχεια έγινε γνωστό ότι φυσικοί ξενιστές του ιού ήταν οι γορίλλες, χιμπαντζήδες και αντιλόπες και για το λόγο αυτό και τα είδη αυτά εμφάνιζαν αυξημένη θνησιμότητα. Οι ιοί Ebola και Marburg που βρίσκονται στο αίμα των μολυσμένων ξενιστών μπορεί να μεταδοθούν στον άνθρωπο με την επαφή με μολυσμένες σάρκες των θανατωμένων ζώων, ενώ η μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο γίνεται μόνο από την επαφή με το αίμα των μολυσμένων ατόμων.

Υπάρχουν πολλά είδη ιών Ebola και Marburg στην Αφρική. Κάποια άλλα είδη εμφανίστηκαν στην Ιταλία και στις ΗΠΑ από πιθήκους που εισήχθησαν από τις Φιλιππίνες. Άτομα που περιποιούνται τα ζώα βρέθηκαν μολυσμένα αλλά κανένα δεν εμφάνισε τη νόσο. Θα πρέπει και άλλα είδη ζώων να αποτελούν δεξαμενές των παραπάνω ιών, οι οποίοι όμως στην περίπτωση αυτή δεν προκαλούν ασθένεια. Το RNA του Ebola έχει ανιχνευθεί και σε μικρά θηλαστικά, όπως οι φρουτοφάγες νυχτερίδες. Τελικά όμως παραμένει αναπάντητο ερώτημα το ποια είδη αποτελούν δεξαμενές για τους ιούς Ebola και Marburg καθώς και το εύρος των ξενιστών τους.

2. Monkeypox virus

Monkeypox είναι μια ασθένεια των πιθήκων παρεμφερής με τη smallpox (ευλογιά) των ανθρώπων. Οι ιοί και των δύο αυτών ασθενειών ανήκουν στην οικογένεια Poxviridae. Από το 1970 εμφανίστηκαν στην Αφρική περιστατικά ανθρώπων μολυσμένων με τον Monkeypox virus, μερικά εκ των οποίων ήταν θανατηφόρα. Το 2003 στις ΗΠΑ κάποια άτομα εμφάνισαν μια μυστηριώδη ασθένεια με εξανθήματα και πυρετό. Στη συνέχεια οι έρευνες έδειξαν ότι αυτοί ήταν μολυσμένοι με τον Monkeypox virus, ο οποίος είχε μεταφερθεί εκεί από μικρά θηλαστικά που εισήχθησαν από την Γκάνα και μέσω αυτών μεταφέρθηκαν στον άνθρωπο. Επίσης βρέθηκε ότι ο ιός είχε δύο στελέχη, με διαφορετική μολυσματικότητα, εκ των οποίων αυτό που εισήχθη στις ΗΠΑ ήταν το λιγότερο μολυσματικό.

Νέοι ιοί

1. SARS coronavirus

Το 2002 στη Ν. Κίνα εμφανίστηκε σε κάποια άτομα μία ασθένεια του αναπνευστικού συστήματος. Τον επόμενο χρόνο ο γιατρός που περιέθαλψε τα άτομα αυτά ταξίδεψε στο Hong Kong, όπου ασθένησε και τελικά πέθανε. Στη συνέχεια άνθρωποι που έμεναν στο ίδιο ξενοδοχείο με τον γιατρό ταξίδεψαν στη Σιγκαπούρη, στο Βιετνάμ, στον Καναδά και στις ΗΠΑ, μεταφέροντας τον μολυσματικό παράγοντα μαζί τους. Έτσι ξεκίνησε η επιδημία ενός σοβαρού αναπνευστικού συνδρόμου (SARS). Τα συμπτώματα του SARS έμοιαζαν με αυτά της γρίπης και περιελάμβαναν, πυρετό, μυαλγίες, πονόλαιμο, βήχα και δύσπνοια. Το 90% των ασθενών ανέκαμψε, αλλά το 10% πέθανε. Οι ασθενείς που πέθαναν ήταν κυρίως άτομα με διαβήτη, καρδιοπαθείς ή με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Αν και το SARS είναι ασθένεια του αναπνευστικού συστήματος, εν τούτοις σε ορισμένους ασθενείς παρατηρήθηκε διασπορά της μόλυνσης και σε άλλα σημεία του σώματος. Κάποιοι ασθενείς εμφάνισαν διάρροια και ο ιός ανιχνευόταν στα ούρα και στα κόπρανα για αρκετές εβδομάδες. Ο μολυσματικός παράγων βρέθηκε ότι ήταν ένας νέος coronavirus. Καμία φυσική δεξαμενή για τον ιό αυτό δεν βρέθηκε, αλλά coronaviruses με παρόμοια γονιδιώματα απομονώθηκαν από ζώα που πωλούνταν σε καταστήματα της περιοχής όπου πρωτοεμφανίστηκε το SARS. Αντισώματα για τους ιούς αυτούς απομονώθηκαν από άτομα που εργάζονταν σε αυτά τα καταστήματα, οι οποίοι όμως ποτέ δε εξεδήλωσαν το SARS. Ένας παρόμοιος ιός απομονώθηκε και από αρκετά είδη νυχτερίδων.

Φαίνεται ότι οι coronaviruses επανειλημμένως πέρασαν στον άνθρωπο από άλλα είδη θηλαστικών, αλλά στην πλειονότητα των περιπτώσεων, ο ιός έχει χάσει την ικανότητα διασποράς από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ο SARS coronavirus όμως μάλλον πρέπει να προέκυψε από κάποιον σπάνιο ιό που είχε την ικανότητα αυτή. Η έξαρση του SARS είναι πλέον υπό έλεγχο, μετά όμως από την εμφάνιση 8000 περιπτώσεων και 800 θανάτων.

 

2. Νέα στελέχη του lnfluenza virus A

Η οικογένεια Orthomyxoviridae συμπεριλαμβάνει όλους τους ιούς της Influenza A. Οι ιοί αυτοί διαθέτουν δύο είδη επιφανειακών γλυκοπρωτεϊνών: την haemagglutinin(H) και την neuraminidase (N). Υπάρχουν 16 τύποι H αντιγόνων και 9 τύποι Ν αντιγόνων καθώς και αρκετοί υποτύποι. Κατά καιρούς εμφανίζεται κάποιος ιός με νέους συνδυασμούς των γονιδίων για τα αντιγόνα Η και Ν και προκαλεί πανδημία. Οι ξενιστές των ιών της Influenza A είναι κυρίως τα πτηνά, συχνά τα υδρόβια. Τα πτηνά (πάπιες, χήνες, γλάροι) μολύνονται με την τροφή ή την αναπνοή και ο ιός μολύνει το πεπτικό ή το αναπνευστικό τους σύστημα. Η μόλυνση με τα περισσότερα στελέχη του ιού, έχει ως αποτέλεσμα λίγα ή καθόλου συμπτώματα. Υπάρχουν όμως και ορισμένα πολύ παθογόνα στελέχη, τα οποία μπορούν και να θανατώσουν τους ξενιστές τους. Οι ιοί μπορεί να διασπαρούν όταν τα πτηνά μεταναστεύουν.

Ορισμένοι από τους Influenza A viruses μολύνουν είδη θηλαστικών όπως: χοίρους, άλογα και ανθρώπους. Κανονικά οι άνθρωποι μολύνονται μόνο από ιούς Η τύπου 1,2 και 3 ή από ιούς Ν τύπου 1 και 2. Οι ασθενείς συνήθως νοσούν βαριά ή και πεθαίνουν, ως άμεσο αποτέλεσμα της μόλυνσης ή από τις δευτερογενείς μολύνσεις που εμφανίζονται λόγω της καταστροφής του αναπνευστικού επιθηλίου. Κάποια στελέχη του Influenza A virus των πτηνών, κατεξαίρεση μπορεί να είναι πολύ μολυσματικά για τα άγρια πτηνά, στη συνέχεια μπορεί να μεταδοθούν στα οικόσιτα πουλερικά και τέλος στον άνθρωπο. Αυτή η κατάσταση δημιουργήθηκε το 1997 στο Hong Kong, όταν ένας ιός Η5Ν1 προκάλεσε μία σοβαρή επιδημία στα πουλερικά. Μολύνθηκαν επίσης 18 άνθρωποι από τους οποίους οι 6 πέθαναν. Προκειμένου να δοθεί ένα τέλος στην επιδημία αυτή θανατώθηκαν όλα τα πουλερικά.

Οι Η5Ν1 ιοί εμφανίστηκαν σε πολλά ασιατικά κράτη το 2003, στην Ευρώπη το 2005 και στην Αφρική το 2006. Εκατομμύρια πάπιες, κοτόπουλα και γαλοπούλες πέθαναν από τη νόσο ή θανατώθηκαν. Οι Η5Ν1 ιοί μόλυναν επίσης και ανθρώπους προκαλώντας οξεία αναπνευστική νόσο, που σε πολλές περιπτώσεις ήταν θανατηφόρος. Την ίδια περίοδο εμφανίστηκαν στην Ασία Η9Ν2 ιοί που προκάλεσαν νόσο στα πουλερικά ενώ αναφέρθηκαν επίσης και περιπτώσεις μετάδοσης σε ανθρώπους. Αν όχι όλες, οι περισσότερες περιπτώσεις ανθρώπων με την «γρίπη των πτηνών» οφείλονται στους ιούς Η5Ν1 και Η9Ν2 και ήταν άνθρωποι που δούλευαν με πουλερικά και είχαν έρθει σε άμεση επαφή με τα πτηνά ή με τα περιττώματά τους. Αυτοί οι ιοί φαίνεται ότι έχουν μικρή τάση να μεταδίδονται από άνθρωπο σε άνθρωπο.

 

Ιοί που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα

Human metapneumovirus

Το 2001 απομονώθηκε στην Ολλανδία, ένας νέος ιός της οικογένειας Paramyxoviridae, από μικρά παιδιά. Ο ιός ονομάστηκε metapneumovirus και προκαλούσε ήπια αναπνευστικά συμπτώματα, αλλά και βρογχιολίτιδα ή πνευμονία, με συμπτώματα παρόμοια ενός ιού της ίδιας οικογένειας του respiratory syncytial virus. Υπάρχουν ορολογικές ενδείξεις ότι ο metapneumovirus υπήρχε στους ανθρώπους τα τελευταία 50 χρόνια και ότι τα παιδιά στην Ολλανδία είχαν μολυνθεί από την ηλικία των 5 ετών. Παιδιά και ενήλικες μολυσμένοι με metapneumovirus έχουν αναφερθεί και σε άλλα κράτη συμπεριλαμβανομένης και της Αγγλίας.

Ιοί που επανεμφανίστηκαν

Measles mumps viruses

Άλλα μέλη της οικογένειας Paramyxoviridae είναι και οι measles και mumps viruses. Και οι δύο είναι πολύ παθογόνοι ειδικά οι measles που εμφανίζουν και σημαντική θνησιμότητα. Μέχρι το 1990 οι περιπτώσεις μολύνσεων με measles και mumps είχαν μειωθεί σημαντικά στην Αγγλία, λόγω των εκτεταμένων εμβολιασμών. Στη συνέχεια οι εμβολιασμοί μειώθηκαν διότι υπήρξε μια φημολογία σχετικά με την ασφάλεια των εμβολίων, γεγονός που συνέβαλε στην επανεμφάνιση εκατοντάδων περιπτώσεων με measles και χιλιάδων περιπτώσεων με mumps, κάθε χρόνο.

Βιβλιογραφία: Carter B. J. and Saunders A. V. (2007). Chapter 20 in Virology: Principles and Applications, Wiley