Το Περπάτημα του Σαλαχιού

Ψάρι του θαλασσινού νερού χρησιμοποιεί τους ίδιους νευρώνες και γονίδια που βοηθούν τα σπονδυλωτά να περπατούν, υποδεικνύοντας ότι το περπάτημα ξεκίνησε πολύ νωρίτερα από ότι είχε προηγουμένως θεωρηθεί.

Δείτε το σχετικό βίντεο.

Οι Jung et al., στη δημοσίευση με τίτλο ‘The Ancient Origins of Neural Substrates for Land Walking‘ της 8ης Φεβρουαρίου 2018 στην επιστημονική επιθεώρηση Cell, διαπιστώνουν πως τα γονιδιακά και νευρωνικά δίκτυα που σχετίζονται με την κίνηση των σπονδυλόζωων στη στεριά, εμφανίστηκαν σε ένα είδος σαλαχιού αρκετά εκατομμύρια χρόνια πριν τα ψάρια γλιστρήσουν έξω από τον προ-ιστορικό ωκεανό.

Το μικρό σελάχι με την ονομασία Leucoraja erinacea, έχει κοινό πρόγονο με τα τετράποδα που έζησε περίπου πριν από 420 εκατομμύρια χρόνια. Τα Leucoraja διαθέτουν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με το σύστημα κίνησης των τετραπόδων, συμπεριλαμβανομένης της εναλλαγής από αριστερά προς τα δεξιά και την αμοιβαία επέκταση-κάμψη των πτερυγίων της πυέλου.

Επιπλέον τα Leucoraja διαθέτουν ένα αξιοσημείωτα συντηρημένο πρόγραμμα εξαρτώμενο από τον μεταγραφικό παράγοντα Hox, το οποίο είναι απαραίτητο για την επιλεκτική νεύρωση των μυών του πτερυγίου / άκρου.

Αυτό το δίκτυο κωδικοποιεί μονάδες περιφερειακής συνδεσιμότητας που είναι διαφορετικές από εκείνες που χρησιμοποιούνται στην αξονική μυική κολύμβηση και έχει προφανώς εκλείψει στα περισσότερα σύγχρονα ψάρια. Τα ευρήματα αυτά υποδεικνύουν πως τα κυκλώματα που είναι απαραίτητα για το περπάτημα εξελίχθηκαν με την προσαρμογή ενός γενετικού ρυθμιστικού δικτύου που διαμοιράζεται σε όλα τα σπονδυλωτά με προσαρτήματα σε ζεύγη.